Priscilla Adolygiad - Val Ruloff

O’r diwedd, stori Priscilla!! 

Neu efallai ddim "o'r diwedd". Mae'r stori mor adnabyddus a chyfarwydd i gynifer, allan yno mewn diwylliant poblogaidd ag y mae mor benderfynol. Mae'r ffilm yn seiliedig ar lyfr hunangofiannol Priscilla. Fe’i ysgrifennwyd ac yna fe’i chyhoeddwyd tua thri deg naw mlynedd yn ôl. Golyga hyn, wrth gwrs, fod y pwyslais yn fawr iawn ar gyfnod arbennig o fywyd hir Priscilla... ffactor a adlewyrchir yn fwy cywir gan deitl y llyfr gwreiddiol, "Elvis and me". Mae teitl y ffilm, er hynny, yn adlewyrchu'n gywir iawn bersbectif testun stori'r ffilm hon, Priscilla ei hun.

Mae bob amser yn ddiddorol chwilio am rywbeth newydd, darganfod mewnwelediadau a datgeliadau ffres o ran bywgraffiadau ffilm. Nid oedd y stori a oedd yn datblygu yn ystod "Priscilla" mewn gwirionedd yn dysgu unrhyw beth nad oedd wedi'i ddogfennu'n dda ac yn gyhoeddus, ond i gryn ganran o'r gwylwyr efallai y bydd y ffilm yn rhoi ychydig mwy o gyflwyniad a chyfle i ddysgu am y digwyddiadau a bortreadwyd. Sgoriodd y ffilm gamp aruthrol o ran cyfleu rhai digwyddiadau heriol tra'n cadw neges o sensitifrwydd.

Mae hyn yn arbennig o wir pan roddir ystyriaeth i'r digwyddiadau dirdynnol a thrist sy'n cael eu cyfleu.

Mae hefyd yn bwysig iawn atgoffa ein hunain bod Priscilla dal yn fyw. Nid yw Elvis wedi bod yn fyw ers bron i bedwar deg saith mlynedd bellach. Gall hynny fod yn ffactor penderfynol o ran sut y gellir dweud stori. Yr hyn sy'n arwyddocaol hefyd yw y bydd cymariaethau anochel yn cael eu gwneud â'r strafagansa wefreiddiol, fywiog oedd y ffilm "Elvis", 2022, a pherfformiad syfrdanol Austin Butler.

Mae Priscilla yn ffilm wahanol iawn, mewn arddull wahanol iawn a gosoda naws wahanol iawn.

Mae’r perfformiadau gan Cailee Spaeny fel Priscilla a Jacob Elordi fel Elvis yn gryf... ac yn haeddu cael eu llongyfarch. Mae gan Priscilla Presley rôl cynhyrchydd gweithredol a gredydwyd iddi am y cynhyrchiad ffilm Sofia Coppola hwn, sydd hefyd wedi'i ysgrifennu a'i gyfarwyddo gan Sofia. Mae'n debyg bod Sofia yn ddewis hollol berffaith ar gyfer y prosiect hwn. Mae ganddi weithiau enw nad yw'n cael ei chydnabod am union genre a chynnwys pwnc ffilm fel "Priscilla".

Mae cynildeb, haenau a gwead (yn enwedig y ffabrigau gwisgoedd moethus, dodrefn meddal moethus a charped dwfn o dan draed) oll yn y ffrâm yn ystod stori Priscilla â materion hynod sensitif, weithiau anghyfforddus a thrallodus o fewn cwmpas y stori ac mae’r rhain yn cael eu cyfosod yn dawel gyda thynerwch merch yn ei harddegau yn tyfu i fenywdod tra’n profi sefyllfa eithriadol ac unigryw a oedd i’w gweld ar y dechrau’n cynrychioli breuddwyd yn cael ei gwireddu i gefnogwr o eilun cerddoriaeth boblogaidd.

Diddorol oedd nodi rhai o’r sylwadau’n dilyn y sioe a oedd yn awgrymu cyflymder “araf” y ffilm ar adegau, ond o edrych yn ôl roedd hyn i’w weld yn gwbl gyson â’r portread cynnil a thyner o natur digwyddiadau wrth iddyn nhw ddigwydd yn raddol ar ddechrau'r stori.

Mae ffyrdd o fyw euraid a moethus, gormodedd ac afradlondeb hefyd yn cael eu harddangos yn falch gyda'r holl argaen sgleiniog a'r disgleirdeb o ogoniant sy'n cyd-fynd â nhw. Mae'r cyfnod wedi'i ddal a'i dynnu'n hyfryd. Mae'r gwisgoedd a'r ceir a'r lleoliadau oll yn ysgogi y par excellence hwn.

Mae sgôr y gerddoriaeth yn wych ac yn rhan annatod o’r stori, yn enwedig wrth gyfeirio at un o brif gymeriadau’r ffilm wrth gwrs. Mae'r gerddoriaeth yn cludo'r gynulleidfa i'r union gyfnod pan gyfarfu Priscilla ac yna priodi Elvis. Yn sydyn, mae synau alawon modern yn dechrau chwarae ac mae'r gynulleidfa'n cael eu taflu'n ôl i'r oes gyfoes, gyda theimladrwydd modern a fframiau cyfeirio.... yn union fel bollten.

Pleser yw gweld golygfeydd eiconig cartref Elvis, Graceland, golygfeydd y tu mewn a'r tu allan a'r rhai yn Las Vegas a'r Almaen ... hyd at yr olygfa olaf sy'n cynnwys Graceland ei hun. Mae'r olaf wir yn ein bwrw gyda'i neges bwerus o derfynoldeb.

Rydw i'n mynd i bleidleisio gyda fy nhraed... a mynd draw i wylio Priscilla eto!